พี่พี่ขา..คือหนูT.T

[P00KPOOK]

คือว่าหนูนั้นรักที่อยากจะเป็นเภสัชกรมากเลยค่ะ แต่นั่นแหล่ะค่ะด้วยคุณสมบัติไม่ผ่าน คือ หนูมีเกรดเฉลี่ย3เทอม คือม.4-ม.5เทอม1 ไม่ถึง3.00 มีเพียง2.76 เองอ่ะค่ะ เศร้ามากเลยใช่มั้ยค้ะอดไปเลย-*- คือหนูไม่มีแรงบรรดาลใจที่จะเรียนค่ะเพราะ ตัวเองยังไม่มีเป้าหมาย เลยเรียนไปเพียงเพื่อผ่านไม่ได้หวังอะไรมากมายเรียนเพียงแค่ให้จบก็คือเรียนแบบเพื่อนที่อยู่สายศิลป์เลยล่ะค่ะ ทั้งที่คัวเองเรียนวิทย์ ตอนนั้นก็เพียงคิดว่าตัวเองถนัดด้านศิลป์ด้านภาษา เลยจะเอาดีเพียงแค่นิเทศ แต่พอคิดไปคิดมาเราก็ไม่ได้โง่อะไรมากมายเพียงแต่เราไม่มีเป้าหมาย ไม่มีแรงบรรดาลใจ ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร รักอะไร เลยไม่คิดจะไขว่คว้าไม่ขวนขวาย แต่ที่เลือกเรียนสายวิทย์ก็คิดเผื่อไว้แล้วแหล่ะค่ะ ว่าอาจจะมีการเปลี่ยนแปลง ตอนนี้เรียนอยู่ม.5เทอม2 ก้อเริ่มรู้ตัวแล้วแหล่ะค่ะว่าจะมุ่งไปที่ไหน จะเรียนคณะรัย ก้อเลยเริ่มตั้งใจเรียน เริ่มไปยืมหนังสือห้องสมุดเล่มหนาๆมาอ่าน เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็ทุ่มเท ค่ะเพราะรู้สึกหลงรักคณะเภสัช เข้าแล้วจริงๆแหล่ะค่ะ อยากเป็นเภสัชกรที่ดี ช่วยเหลือผู้อื่นได้ ได้เห็นรอยยิ้มของผู้ที่กำลังมีทุกข์ ได้ทำอะรัยที่มันช่วยเหลือสร้างสรรค์สังคม คงจะดีมากมาย แล้วที่หนูอยากไปค่ายนี้นะคระ ก็เพื่อที่จะหาประสบการณ์ และที่หนูอยากได้มากที่สุดนะคะ คือหนูอยากได้แรงบันดาลใจจากพี่ๆค่ะ อยากได้พลังตรงนั้น เพื่อที่หนูจะได้มีพลังที่จะต่อสู้ กล้า ที่จะเลิกขี้เกียจ กล้าที่จะขยัน มีพลังความคิดที่จะต่อสู้กับอุปสรรค เพราะตอนนี้บอกตามตรงเลยค่ะว่าหนูก็เริ่มท้อ..เพราะ เรียนพิเศษหนูก็ไม่เคยได้ไปเรียนกับเพื่อนเค้า ฐานะทางบ้านไม่อำนวย ก้อเลยต้องช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง เป็นพี่คนโต เป็นความหวังของน้องอีก3คนอีกอย่างแม่ก็เคยอยากเรียนคณะนี้แต่ก็ไม่มีโอกาสได้เรียนเลยฝากความหวังมาที่หนู เฮ้อ...คิดแล้วก้อเครียด ไม่รู้จะเอาพลังกำลังจัยตรงไหนไปสอบแข่งกับเพื่อนตั้งหลายหมื่นคนที่เค้าพร้อมทุกด้าน ตอนนี้หนูเรียนร.ร.มหาวชิราวุธจังหวัดสงขลา ก็สอบเข้ามาเหมือนกันค่ะ ตอนนแรกเรียนเชียงใหม่นู่น พ่อบังคับให้มาเรียน ตอนแรกก็ปฏิเสธทุกเหตุผลของพ่อ ไม่อยากมาเลยซักนิด
แต่พอพ่อพามาดูร.ร.จริง มารู้ประวัติของร.ร. เท่านั้นแหล่ะค่ะ ถึงกับจัยกล้า มากเลยที่ตั้งความหวังว่าจะสอบให้ได้ เลยมุ่ง เพราะมีแรงบันดาลใจที่เปี่ยมไปด้วยพลังความศรัธทาในตัวเอง แล้วก็สอบได้ค่ะมีเพื่อนๆต่างร.ร.มาสอบเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะแล้วร.ร.รับน้อยมาก
แต่ก็ไม่ท้อ เพราะตัวเองเลือกแล้ว แล้วก็ถ้าไม่ติดก็ไม่กลัวด้วย เพราะทำดีที่สุดแล้วค่ะ แล้วหนูก้อสอบติด555+

.....โอ้ะโอ เหมือนเขียนเรียงความมาส่งเลย ไม่ใช่รัยหรอกค่ะคือจะมาขอร้องพี่ๆๆนะคระว่าถ้าสมมุติขาดน.ร หรือน.ร ไม่ครบตามกำหนดค่ายหรืออาจมีผู้สละสิทธิ์กระทันหัน ก้อแค่ให้หนูได้ไปเป็นคนตักอาหารหรือขนของหรืออะรัยก็ได้ค่ะที่จะทำให้หนูได้ไปสัมผัสประสบการตรงนั้นหนูยินดีค่ะ^^ไม่เรื่องมากอยู่แล้ว ไงก็ช่วยติดต่อหนูด้วยนะคะ0827293092จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

อย่าสิ้นหวังในศรัทธา+++555ปลอบตัวเอง
ขอบพระคุณเป็นอย่างนะคะที่ช่วยอ่าน

รักเภสัช!!!!

[???????D]

ลองดูดีๆนะว่า

เค้าอะบอกว่าเกิน 3.00 แต่ว่า

เค้าไม่ได้เอาใบเกรดเราซะหน่อย

ส่งไปเหอะ

มันไม่มีหลักฐานนี่ โอเคนะ

มีเพื่อนเราหลายคนเกรดไม่ถึง ก้อ

เขียนไปมั่วๆ

เดี๋ยวเค้าก้อรับ เค้าเขียนมางั๊นแหละ

ปีที่แล้วก้อเป็น

[nan]

การตอบคำถาม จะสามารถบ่บอกได้ถึงความตั้งใจ มุมมอง ไหวพริบของผู้สมัครได้นะ ถ้า
สมมุติว่าเกรดไม่ถึงเกณฑ์ตามที่เขากำหนดแต่ส่งไปแล้วติดปุ๊บ!! นี่สิพอเขาเรียกเอกสารวันสัมภาษณ์(ถ้ามี)หรือ
วันค่ายเลย จะเสียใจ ซ๊ะยิ่งกว่าน่ะ เพราะ ผู้อื่นเขาเสียสิทธิ์และโอกาส(นี่พูดแบบกลางๆน่ะ) เราขอถามสักคำน่ะว่า..
สนใจวิทย์ เภสัช ถ้าพลาดไม่ได้ที่จุฬาฯ ก็ยังมีหวังมหาลัยอื่นอีกนี่หน่า..ทุกมหาลัย..สร้างนักวิทย์รุ่นใหม่เพื่อ
ให้มาช่วยกันพัฒนาประเทศของเรากันดีกว่ายึดติดกับสถาบัน..อย่าย่อท้อ ถ้ารู้จักสนใจ ไขว่ขว้า แสวงหา โอกาส
ก็จะมาเอง///ถ้าเธอล้มแล้วลุกขึ้นยืนก้าวมาข้างหน้าอย่างเข้มแข็ง เราขอปรบมือให้ เป็นกำลังใจให้น่ะ //Thankyou